Het is veel mensen misschien nog niet opgevallen, maar sinds september dit jaar bestaat er een nieuwe wedstrijdgroep in Klimax. Enkele van de uitgegroeide ex-sterke-jeugdklimmers besloten zich te groeperen onder het gezag van trainer, poëet en humanist Wanne Libot. Een anonieme creatieve geest doopte ons gezelschap onder de naam ‘De Stuikers'. En stuiken zullen wij! We zijn onmiddellijk in actie geschoten en vertrokken met ons allen voor een weekendje Fontainebleau.
Vrijdagavond was het rendez-vous op de parking van Klimax. Daar kwamen David en Laura al uren te laat aan terwijl Tim ginds het gevecht van zijn leven met een hevige inboorling aan het doormaken was. Eens vertrokken pikten we Bram - die ook tijden te laat aankwam- op in de prachtige middeleeuwse stad Grimbergen. Als troost hadden we gelukkig enkele bakken gefermenteerd gerstwater mee.
Chauffeur Joris en wegspecialisten Bram, Tim en David zorgden ervoor dat deel 1 van de groep constant verkeerd reed en dus kwam de éne helft tegen middernacht aan in de bivakzone waar ze net niet werden aangevallen door drie everzwijnen. Kristof, Vincent en Laura waren al lang aangekomen en kapten een pizza (1+1 gratis!) naar binnen. En dan was het tijd om met zijn allen in de tent te springen, waar we door de krapheid ons niet mochten verroeren of we lagen op elkaar.
Zaterdag net voor de middag stonden we op en besloten we dat het tijd was voor zware actie. Al het gerief in de auto zwieren, een croissantje opeten in de Carrefour en op weg waren wij. Lokale gids en lid van ‘de stuikers' Joris, leidde ons naar een gebied dat blijkbaar niet bestond en dan wandelden we nog twee uur in de prachtige ‘La Promenade de la Solle'.
Vrijdagavond was het rendez-vous op de parking van Klimax. Daar kwamen David en Laura al uren te laat aan terwijl Tim ginds het gevecht van zijn leven met een hevige inboorling aan het doormaken was. Eens vertrokken pikten we Bram - die ook tijden te laat aankwam- op in de prachtige middeleeuwse stad Grimbergen. Als troost hadden we gelukkig enkele bakken gefermenteerd gerstwater mee.
Chauffeur Joris en wegspecialisten Bram, Tim en David zorgden ervoor dat deel 1 van de groep constant verkeerd reed en dus kwam de éne helft tegen middernacht aan in de bivakzone waar ze net niet werden aangevallen door drie everzwijnen. Kristof, Vincent en Laura waren al lang aangekomen en kapten een pizza (1+1 gratis!) naar binnen. En dan was het tijd om met zijn allen in de tent te springen, waar we door de krapheid ons niet mochten verroeren of we lagen op elkaar.
Zaterdag net voor de middag stonden we op en besloten we dat het tijd was voor zware actie. Al het gerief in de auto zwieren, een croissantje opeten in de Carrefour en op weg waren wij. Lokale gids en lid van ‘de stuikers' Joris, leidde ons naar een gebied dat blijkbaar niet bestond en dan wandelden we nog twee uur in de prachtige ‘La Promenade de la Solle'.
We dachten dat we ook eens zouden moeten klimmen als we dan toch in Fontainebleau waren. Vervolgens reden we dus naar secteur Bas-Cuvier om daar wat routjes af te knallen. We warmden op in vele 5de en 6de graads boulders en schakelden later over naar de 7de graads routjes. Joris slaagde erin een 7a te herhalen die hij het jaar ervoor reeds had getrokken, de andere stuikers lukte het niet. Uiteindelijk kregen enkelen onder ons de goesting om wat in de beruchte 7a ‘Helicoptere' te gaan voelen. De naam van de route komt voort uit het feit dat je op de laatste pas ver uit de route ‘vliegt'. Dit hebben we gelukkig mogen ondervinden want David stuikte elegant met zijn gezicht en ribben eerst op de grond, wat de groep motiveerde om toch maar iets anders te gaan proberen.
Na met zijn allen nog enkele 7a's en 7b's zonder vrucht uit te werken topte Kristof toch mooi een 7a flash. En dan begon het te miezeren, waardoor alles nat werd en we verplicht werden om opnieuw naar de 6de graads over te schakelen.
Tegen de avond kwam Wanne samen met Nele aan en zijn aanwezigheid bracht nieuwe krachten in de groep. Onmiddellijk was ieder gemotiveerd om weer in de pittige 7de graads boulders te gaan voelen. Wanne en Joris namen de leiding en knalden elk nog een pittige 7a.
Dan werd het donker en dus tijd om te verhuizen naar de pizzatent en verder naar de bivakplaats. Aangezien gids Joris en zijn begeleiders naar goede gewoonte verloren reden waren het Kristof en co die de pizza's gingen halen en werd het nog een sfeervolle nacht buiten rond een kaars. Tijdens de nacht begon het plots wel heftiger te regenen en het werd ons snel duidelijk dat we zondag niet zullen kunnen klimmen. Rond 11u stond iedereen op en regende het nog steeds, dus dan pakten we alles in de voiture en reden we naar de stad van Fontainebleau. Daar werden we dankzij ons enthousiasme getrakteerd op een gratis bezoek aan de ‘Chateau de Fontainebleau' door het bestuur van het kasteel. Echt wel de moeite om te zien, dit kasteel, toch als je niet moet betalen.
Goed voldaan van dit cultureel uitstapje, vonden wij dat het tijd was om te ontbijten. Daarom reden we naar een Chinees restaurantje in het centrum. Het is daar niet duur, maar het was wel verrassend om te zien hoe ze je voedsel gewoon klaarmaken in de microgolf. Voor zijn mooie glimlach werd Joris getrakteerd door de bazin. Maar we raden dit ‘restaurant' niet echt aan eerlijk gezegd.
Aangezien het al 16u was en nog steeds regende, lag het weekendje Fontainebleau erop en vertrokken we allen terug naar huis.
Volwassen klimteam Klimax; De Stuikers
David
Geen opmerkingen:
Een reactie posten