Bleau Open Local; 3 stuikers trokken naar Gent

Op zaterdag 22 oktober was het Bleau Open Local. 3 Stuikertjes waagden er hun kans; Tim, David en ikzelf. Dat bleek nog zo geen slecht idee te zijn, want het was niet alleen plezant, twee van ons behaalden ook nog eens een mooie podiumplaats! Onverwachts deed ook mijn zus Catherine mee(olé!) We liepen een stukje langs de drukke Rooigemlaan om op te warmen. Dit is niet al te gezond en dus geen echte aanrader, maar eens terug binnen hadden we er wel veel zin in! David was ondertussen al volop in de boulders gevlogen. Tim voegde er zich met veel plezier bij zodra hij kon. Er waren heel wat deelnemers(26 vrouwen, 86 mannen en 26 jeugdklimmers), en het was dus super, super druk. Daarbij kwam dat DJ Denis goed van zich liet horen. Hij had in al zijn enthousiasme het volume nogal hoog gezet. Maar niets kon ons tegenhouden, en vol goeie moed begonnen we te klimmen.

Er waren 35 mooie boulders voorzien. Je had 3,5 uur de tijd. Achteraf kreeg elke routes een puntenwaarde al naar gelang het aantal klimmers deze hadden getopt. Als je wou kon je het dus een beetje strategisch aanpakken, maar de meeste klimmers probeerden zoals ik, gewoon zoveel mogelijk routes te toppen.

Zitstarten en veel lachen waren verplicht. We deden natuurlijk ons best, maar het was af en toe toch een moeilijke combinatie! Het klimmen ging goed! Ik haalde met 22 routes hetzelfde aantal als twee andere meisjes, maar we hadden een verschillende 22^e route. Zij hadden het dal bedwongen, ik de overhang. David topte 33(!) routes, en zo behaalden we allebei een 2^e plaats! Ik was heel blij eens op het podium te staan en in de prijzen te vallen; een fles lekkere cava. De flessen waren al gekoeld, en dus proefden we met z’n allen voorzichtig een slokje om de mooie prestaties te vieren!

Stéphanie

‘De stuikers’ op eerste selectie BK boulder

Afgelopen zaterdag was het de eerste selectiewedstrijd voor het Belgisch kampioenschap boulder in klimzaal Blok. Dit jaar was het concept van de wedstrijd een beetje aangepast. Er waren ‘maar’ twaalf boulders te klimmen; drie rode(6c), drie grijze (7A), drie zwarte(7B) en drie paarse (7C-…). We kregen 1u werktijd in de routes en dan 2.5u om de routes te toppen en te laten registreren door de jury.

Enerzijds was er een sterk deelnemersveld aanwezig omdat het niveau zeer hoog begint, anderzijds waren de routes dan ook knalhard omdat er juist zo een stevig deelnemersveld was! Een mes dat aan twee kanten snijdt en voor heel wat demotivatie zorgt onder de deelnemers. Hieronder volgen de ervaringen van de leden van het volwassen team van klimax. Over het algemeen kan men terugblikken op mooie prestaties van ‘de stuikers’!

David Leduc

Het was koud in klimzaal Blok te Hoboken en dat merkte je ook aan iedereen: de meeste klimmers waren niet echt gemotiveerd. De boulders waren ook aan de zeer pittige kant, maar terecht aangezien de hele Belgische top participeerde. Tijdens het uitwerken hoorde ik bij de minder gemotiveerden en trok ik niet veel routes. Maar eens het startsignaal voor de pogingen schoot ik wakker en trok een paar 7a’s a vue en nog vier boulders van de eerste poging. Het kwam dus uiteindelijk neer op zes routes eerste poging en een paar bonussen. Blijkbaar eindigde ik daardoor op een 12^de plaats, net na de topklimmers en nog voor verschillende sterke mannen zoals Sebastien Berthe en Matthieu Pauwels. Dus ben ik tevreden van deze wedstrijd, zeker omdat ik met een beetje meer moeite (en iets minder file/wachttijd) nog minstens één route had kunnen trekken. De boulders waren trouwens ook mooi gebouwd, op één loeiharde en enerverende beginpas na.

Kristof Dedecker

De routes waren hard waardoor ik in het begin van de wedstrijd wat gedemotiveerd werd. Ik vond de routes te stevig en de concurrentie te sterk voor mij. Uiteindelijk heb ik me hier toch over kunnen zetten. Het moet nog steeds leuk blijven en ik ben gewoon voor mezelf beginnen klimmen. Uiteindelijk heb ik toch nog wat routjes kunnen toppen en heb ik nog was bonussen gesprokkeld. Dit resulteerde dan ook nog in een (ik vind toch wel goed) mooie 19^e plaats.

Stephanie Lahor

Hoewel iets minder plezant dan verwacht, ben ik toch blij dat ik mee deed. Ik had tot nu toe enkel nog maar aan de Blok Open en de Christmas Womens Open in City Lizard deelgenomen. Zo'n bccc wedstrijd is blijkbaar wat moeilijker en serieuzer. Maar dat is natuurlijk maar normaal. De jury deed dat heel goed, en iedereen was vriendelijk (hoewel sommige mannen nogal vreemd uit de hoek kwamen af en toe met voordringen, lelijke kreten en gevloek enzo).
Ik had gehoopt de drie roden te kunnen toppen, maar het is bij twee gebleven. De derde was op de grote bol en had zo’n ‘opblokpas’ naar opzij waar ik niet zo goed in ben. Naar het schijnt ging ik daar altijd naar omhoog in plaats van naar links. Ik weet dus in elk geval waar aan te werken! Voorlopig was ik heel blij met mijn 7^e plaats.

Yannick Lis

We kregen een uurtje de tijd om alle boulders te oefenen zodat we deze in zo weinig mogelijke pogingen konden toppen. In dit uurtje ging alles goed en wist goed hoe ik de boulders zou beklimmen en proberen te toppen. Toen dit uurtje gedaan was telde het aantal pogingen die je nodig had om de boulder te toppen. Helaas liep het niet zo goed voor mij. Ik kon bepaalde boulders niet meer die ik bij het uitwerken van de eerste keer kon. Na al deze pogingen begon ik de moed te verliezen en klom dus niet meer goed. Tevreden ben ik dus niet van de wedstrijd maar dit bewijst dat we hard moeten blijven trainen. Lets go for it!

Jurgen Lis

Tijdens het eerste uur kon ik van ongeveer de helft van de routes alle passen. Het heeft geen zin om de routes al in een keer te klimmen vermits dat ze toch niet geregistreerd werden. Na het eerste uur ben ik onmiddellijk begonnen met de 2 routes op de dal. Uit ervaring weet ik dat deze altijd zeer snel vettig liggen. Ik kon beide routes van eerste "officiële" poging toppen. Mijn 3e route die ik wou proberen heb ik maar liefst 3 pogingen over moeten doen. Ik was hierdoor even uit mijn concentratie maar kon daarna een zwarte route in eerste poging toppen en een paarse die ik niet uitgewerkt had in een 2e poging. Na de eerste 2 uur had ik 8 routes getopt waarvan er 6 in een eerste poging. Ik had mijn zinnen nog gezet op een zwarte route die ik uiteindelijk na 9 pogingen en in de laatste seconden van de wedstrijd nog kon toppen (ik sprong van de eindgreep naar beneden en het fluitje ging). Ik wist dat ik vrij goed geklommen had met uiteindelijk een 5e plaats in de uitslag. Net niet bij de beste 4 (deze mogen naar de finale). Ik ga dus evengoed moeten klimmen op de volgende manche in Bleau om mij te selecteren voor de BK finale.

Joris peeters

Een hoog niveau van de (maar) 12 boulders in combinatie met de lange wachtrijen zorgde niet voor de grootste motivatie die ik gekend heb in mijn klimgeschiedenis. De goesting om veel moeite te doen was jammer genoeg ver te zoeken. Nu met een nieuwe start naar een volgende wedstrijd waar ik meer pogingen ga trekken en zo hopelijk meer kan toppen zodat we een sfeervolle après-klim kunnen houden.

Wanne Libot

De eerste wedstrijd waar 7 stuks van het team aan deelnamen gaf me al een boost van motivatie vooraleer de uitwerkperiode van start ging. Na een moeizame start zag ik onmiddellijk dat de boulders hun niveau waard waren en dat ik beter gefocust bleef op de haalbare stuff in plaats van mijn krachten te gaan verliezen in de paarse kanonnen. Het resulteerde in een 7-tal vlotte tops met een hoop bonussen. Later ontdekte ik dan dat er toch een haalbare paarse tussen zat maar hier was alle hulp te laat. Mijn krachten waren zo goed als op. Jammer wel want een top meer had me wel nog enkele plaatsen kunnen laten stijgen. Toch heb ik de 10^e stek kunnen bemachtigen waar ik niet ontevreden mee ben als je kijkt naar het deelnemersveld!

‘DE STUIKERS’ IN FONTAINEBLEAU 07/10/2011 t/m 09/10/2011

Het is veel mensen misschien nog niet opgevallen, maar sinds september dit jaar bestaat er een nieuwe wedstrijdgroep in Klimax. Enkele van de uitgegroeide ex-sterke-jeugdklimmers besloten zich te groeperen onder het gezag van trainer, poëet en humanist Wanne Libot. Een anonieme creatieve geest doopte ons gezelschap onder de naam ‘De Stuikers'. En stuiken zullen wij! We zijn onmiddellijk in actie geschoten en vertrokken met ons allen voor een weekendje Fontainebleau.

Vrijdagavond was het rendez-vous op de parking van Klimax. Daar kwamen David en Laura al uren te laat aan terwijl Tim ginds het gevecht van zijn leven met een hevige inboorling aan het doormaken was. Eens vertrokken pikten we Bram - die ook tijden te laat aankwam- op in de prachtige middeleeuwse stad Grimbergen. Als troost hadden we gelukkig enkele bakken gefermenteerd gerstwater mee.

Chauffeur Joris en wegspecialisten Bram, Tim en David zorgden ervoor dat deel 1 van de groep constant verkeerd reed en dus kwam de éne helft tegen middernacht aan in de bivakzone waar ze net niet werden aangevallen door drie everzwijnen. Kristof, Vincent en Laura waren al lang aangekomen en kapten een pizza (1+1 gratis!) naar binnen. En dan was het tijd om met zijn allen in de tent te springen, waar we door de krapheid ons niet mochten verroeren of we lagen op elkaar.

Zaterdag net voor de middag stonden we op en besloten we dat het tijd was voor zware actie. Al het gerief in de auto zwieren, een croissantje opeten in de Carrefour en op weg waren wij. Lokale gids en lid van ‘de stuikers' Joris, leidde ons naar een gebied dat blijkbaar niet bestond en dan wandelden we nog twee uur in de prachtige ‘La Promenade de la Solle'.

We dachten dat we ook eens zouden moeten klimmen als we dan toch in Fontainebleau waren. Vervolgens reden we dus naar secteur Bas-Cuvier om daar wat routjes af te knallen. We warmden op in vele 5^de en 6^de graads boulders en schakelden later over naar de 7^de graads routjes. Joris slaagde erin een 7a te herhalen die hij het jaar ervoor reeds had getrokken, de andere stuikers lukte het niet. Uiteindelijk kregen enkelen onder ons de goesting om wat in de beruchte 7a ‘Helicoptere' te gaan voelen. De naam van de route komt voort uit het feit dat je op de laatste pas ver uit de route ‘vliegt'. Dit hebben we gelukkig mogen ondervinden want David stuikte elegant met zijn gezicht en ribben eerst op de grond, wat de groep motiveerde om toch maar iets anders te gaan proberen.

Na met zijn allen nog enkele 7a's en 7b's zonder vrucht uit te werken topte Kristof toch mooi een 7a flash. En dan begon het te miezeren, waardoor alles nat werd en we verplicht werden om opnieuw naar de 6^de graads over te schakelen.

Tegen de avond kwam Wanne samen met Nele aan en zijn aanwezigheid bracht nieuwe krachten in de groep. Onmiddellijk was ieder gemotiveerd om weer in de pittige 7^de graads boulders te gaan voelen. Wanne en Joris namen de leiding en knalden elk nog een pittige 7a.

Dan werd het donker en dus tijd om te verhuizen naar de pizzatent en verder naar de bivakplaats. Aangezien gids Joris en zijn begeleiders naar goede gewoonte verloren reden waren het Kristof en co die de pizza's gingen halen en werd het nog een sfeervolle nacht buiten rond een kaars. Tijdens de nacht begon het plots wel heftiger te regenen en het werd ons snel duidelijk dat we zondag niet zullen kunnen klimmen. Rond 11u stond iedereen op en regende het nog steeds, dus dan pakten we alles in de voiture en reden we naar de stad van Fontainebleau. Daar werden we dankzij ons enthousiasme getrakteerd op een gratis bezoek aan de ‘Chateau de Fontainebleau' door het bestuur van het kasteel. Echt wel de moeite om te zien, dit kasteel, toch als je niet moet betalen.

Goed voldaan van dit cultureel uitstapje, vonden wij dat het tijd was om te ontbijten. Daarom reden we naar een Chinees restaurantje in het centrum. Het is daar niet duur, maar het was wel verrassend om te zien hoe ze je voedsel gewoon klaarmaken in de microgolf. Voor zijn mooie glimlach werd Joris getrakteerd door de bazin. Maar we raden dit ‘restaurant' niet echt aan eerlijk gezegd.

Aangezien het al 16u was en nog steeds regende, lag het weekendje Fontainebleau erop en vertrokken we allen terug naar huis.


Volwassen klimteam Klimax; De Stuikers
David

video font

De video van het weekendje font :-)

Team Klimax @ worldcuppuurs